Şimdi, eski bir radyonun unutulmuş frekansında dinlediğin o şarkı var ya...
Hani, içten içe yüreğini sızlatan, gözlerini birkaç damla yaş ile dolduran, benliğini bir uçurumun kenarına getirip de bırakan, yani seni sana aratan...!
Ama, bir kez bile sordun mu kendine?...
Sen en son, gerçekten ne zaman sevildin? Herşeyi göze alacak ve yine herkesi karşısına alacak kadar kim sevdi seni?
Sen olmazsan, ben yaşayamam diyen o sevgili, şimdi hangi sevda budalası bir şizofren aşka hayat veriyor?
Sevdan uğruna, sana şiir yazan birisine denk geldin mi sen?
Vuslata beş kala, yıkılan umutları da gördüm ben.
Ama yine de, çaresizliğin içerisinde, çare arayan Filistin'li bir gencin hayata tutunma mücadelesine tanıklık ettim.
Onun da, sevdası Vatan Sevdasıydı.Mustafa Pehlivanoğlu, Halil Esendağ, Dursun Önkuzu gibi.
Vatan sevdası, tüm sevdaların da üstündedir.Karşılıksız tek sevdadır ve bu sevdanın bedelini gün gelir, canın ile ödersin.
Bir zamanlar,kurduğun hayallerin vardı senin.
Bir de güldüğünde, sol yanağının altında gamze oluşan sevdiğin.
Hikayenin sonunda yalnızlık varsa eğer, hüzüne çıkar tüm yollar.
Nihayetinde, gün olur benliğin ile yüzleşirsin.
Belki de, yeniden Sevdanın Sokağında bulursun kendini.
Murat İleri
