Cumartesi akşamı saat 19:00’da yola çıkarak 3 yıl aradan sonra tekrardan Trabzon’a gittim. Birçok yer çok değişmiş, yeni yollar yapılmış, yeşillikler artırılmış, doğal güzelliğe dokunulmamış. Ben 24 yıldır Zonguldak’ta yaşıyorum. Trabzon’da 3 yıl sonra gördüğüm değişikliği, Zonguldak'ta 20 yaşında gördüm daha da bir şey olmadı zaten. Bir 20 yıl daha beklemeyiz umarım...
Her neyse gelelim Sebat Gençlik Spor 3-1 Zonguldakspor FK maçına.
Can Güven, Trabzon’da 5 ilk 11 seviyesinde futbolcusundan faydalanamadı. Bu isimler Okan Baydemir, Mehmet Gürkan Öztürk, Mehmet Alaeddinoğlu, Melih Mert Kaya ve Necmi Çoban.
Öyle bir maç izledik ki Trabzon’da. 2-0'dan 2-2 olabilirdi ama 2-0'a hiç gitmeyebilirdi de.
Zonguldakspor, önde baskı kuran rakiplerle karşılaştığı zaman oyun kurmakta çok zorlanıyor. Stoperler ile orta saha bağlantısı tamamen kopuyor. Trabzon’da izleyenler dikkat etmiştir ilk yarının büyük bir bölümünde neredeyse kanat oyuncularına top taşıyamayan bir Zonguldakspor izledik. Bu önemli çünkü sağ kanat oyuncun Sefa Durmuş 5 maçta 4 asist yapmış rakibin de bu futbolcuna top yüzü göstermemiş.
Orta sahada kazanılan top sayısı çok az. Rakibin ayağına aldığı çoğu top öyle ya da böyle pozisyon olarak geldi. Yine ilk yarıda bazı anlar var. Takım paslaşabiliyor ama ileri doğru çıkamıyor. O blokları çok iyi kapatan Sebat Gençlik Spor vardı. Sürekli uzun top oynamaya ittiler ve kanat oyuncularını da uzun oyuncularla durdurdular. İlk 45 dakikada kim ne derse desin Zonguldakspor rakibin istediği oyunu oynadı. Tekrar ilk yarıya dönecek olursak asla rakibine baskı yapmayan bir Zonguldakspor gördük. Bunu neden söyledim? Çünkü ikinci yarıya geçiyoruz. İkinci yarıda bir şeylerin değiştiğini gördük. Önde baskı yapan taraf biz olduk, savunma hattımızı öne çıkarttık, rakip hücuma çıkmaya çalışınca beklemek yerine pres yapıp topu kazandık. İlk golde öyle geldi zaten. Yiğit ve Efe sıkıştırdı Mümin topu kazanıp Yiğit’in önüne yuvarladı hızlı hücumda birkaç ekstra pasın ardından Fatih muhteşem bir şekilde fileleri havalandırdı. Zonguldakspor ikinci yarıda çok güzel futbol oynadı, çok güzel fırsatlar buldu ama ilk yarıdaki oyun kaderi belirledi.
GELELİM GOLLERE
İlk golde kullanılan kornerin ardından rakipten ceza sahası içerisinde 4, ceza sahası yayında 3, kanatta da asisti yapacak olan tek oyuncu var yani toplam 8. Zonguldakspor’dan ceza sahası içerisinde 6 oyuncu var ama üç tanesi oyundan düşmüş. 4 tanesi sağ kanada aynı anda baskıya gidiyor ama rakibe de orta fırsatı veriyor. Bana ilk golde doğru pozisyon alan oyuncuyu göster deseniz bir tek Umut Kerem Ayar’ı gösteririm. Mevlüt kaçırmış, Ethem kaçırmış, Fatih kaçırmış, Yusuf kaçırmış, Sefa kaçırmış, Kadir kaçırmış, Güney kaçırmış. Mesela Umut, ofsayt çizgisini korumaya çalışıyor ama aynı zamanda 4 takım arkadaşı da bozuyor. Bu da nedir? Savunma hattını geride tutmanın dezavantajıdır.
İkinci gole gelecek olursak. Ethem gibi tecrübeli stoperin yapmaması gereken bir hata. Top sert ve hızlı geliyor, rakibin de topa yakın değil. Ortada öne çıkmanı gerektirecek ya da illa topu havada karşılayacak bir durum da yok. Pozisyonun devamında verilen penaltıya gelecek olursak ben pozisyonun penaltı olduğunu düşünmüyorum. Mevlüt’ün ilk müdahelesi çok temiz. Oyuncu kalecinin dibine girmiş pozisyonunu kaybetmiş. Çok ucuz penaltı. Mesela pozisyon öncesinde Zonguldaksporlu futbolcu da ceza sahası içerisinde yerde kalıyor. Garip. Hakemin ölüm kalım kararları hep Zonguldak’ı öldürüyor.