Nurlar içinde yat Hayrullah kardeşim. Seni evimin alt katındaki dairenin merdiven çıkışında tanıdım. Hayrullah Tıfıl. Bir diğer meşhur lakabı (Karga)… Ölüm hiç beklenmedik anda kopardı bu güzel insanı hayattan. Kalp krizi sonucu aramızdan ayrıldı ve hakka yürüdü. Herkes ölümü üzerine bir şeyler söyledi ama hep güzel söyledi. Çünkü o gerçekten saf tertemiz güzel bir insandı. Zonguldakspor hastasıydı, tribünlerin muhteşem Kargasıydı. Onu sevmeyen yoktu, sevilmeyecek bir tarafı da yoktu. Rahmetli ile tanışıklığımız yıllar öncesine dayanırdı. İnağzı mahallesinde oturduğum dairenin alt katındaki yakın komşumun akrabasıydı ve o zamanlar evden çıkarken karşılaştım ve beni karşısında görünce başladı o masum yüzüyle gülmeye ve Karga gibi bana doğru “Gak-gak-gak” diyerek selamını çaktı. Bende aynı şekilde “Gak-gak” diye gülümseyerek karşılık verdim. “Hayırdır dedim, ne işin var burada.” “Bu dairedeki Erdoğan abim ve Fatma yengem. Akrabamı ziyaret ettim gidiyorum” dedi. Böyle başladı samimi dostluğumuz ve yıllar yılı devam etti. Her ne kadar 24 saat aynı şekilde olmasak da Gazipaşa caddesinde ve maçlarda sürekli görüşür konuşurduk. Elimizden gelen desteği de kendisine verirdik. Hakkım var ise helal olsun, inşallah o da helal etmiştir, çünkü bir selamın da hakkı vardır. Allah mekânını cennet ettin. Gerçekten onu unutmayacağız. Ey insanoğlu. Allah’ın kulları olan bizler. Neyimize güveniyoruz ki. İşte son olan budur. Önemli olan rahmetli Hayrullah Tıfıl gibi hoş bir seda bırakmak, güzelliklerle anılmak ve bunun için elimizden geleni yapalım. Dünya hoş ama bomboş. Nurlar içinde yat Hayrullah kardeşim… Haber:Foto: Yorum: Mustafa Emen.