Öyle bir şehirde yaşıyoruz ki anlatılmaz, anlatılamaz…
Öyle bir şehirde yaşıyoruz ki anlatılmaz, anlatılamaz…
Bugün şehrin dili ile ifade etmek isterim.
Nasıl bir şehirde yaşıyoruz, etiyle mi oynadılar suyu ileme oynadılar havasıyla mı oynadılar valla şaştım.
Kıskançlık şehrin merkezinde zaten konumlanmış, Kendini olduğundan farklı hissettirmeye çalışmak zaten güncelimiz olmuş. Kin ve nefret bizim için ortak yaşam alanımız olmuş ve ayrılmaz bütünlüğümüz olmuş.
Şimdi bakıyoruz herkesin görüntüsünün ardında farklı görüntü mevcut gerçek yüzünün ardında farklı yüzleri aşikâr görünüyor, biz buna içten pazarlıklı diyoruz. Özellikle bunların tiyatrocular kadar çift yüzlü sanatı edinmiş edasıyla oynayanlar var.
Örneklemek isterim Şimdi ben gerçekten sevdiğim bir ablam var en yakın dostu her gün görüştüğü arkadaşı, daire alıyor haberi yok, Daire satıyor haberi yok, araba alıyor haberi yok, Çocukları evleniyor haberi yok, kaza yapıyor haberi yok bakın dikkat edin bunlar her gün görüşen iki arkadaş şimdi siz bu arkadaşlığa ne isim takarsınız ALLAH aşkına….
Devrek’imizde biz vatandaşımız biraz başarıya imza atsın bu nasıl bir nefret bu nasıl bir çekememezlik abowwww ‘kesin define buldu’ bunu çok kullanırlardı şimdi değişti şöyle söylem başladı ‘kesin uyuşturucu işi var’ veya ‘kesin kara para aklıyor’ yaw bitmiyor bu nasıl bir memleket kardeşim, bir insan kazanamaz mı ? siz Devrek'te bir sürü örnek sayarım durduk yere milyoner olan insanları adam açlıktan beyni dönerken aileden kalan arsaların değer kazanması sonrası korkunç paralara imza attı hem şehrimizde hem de farklı şehirlerde yani bir insanın bir anda maddi olarak farklılaşması belirli nedenlere mi bağlı.
Bitmedi ben sokakların caddeleri her gün kullanan bir vatandaşım lüks kavramım yok, tüm maddi imkanımı Devrek'te kullanırım elbiseme kadar, milliyetçiyimdir, hiçbir elbisemi Devrek dışından AVM den aldığımı hatırlamıyorum, Devrek sokaklarında çay içerim kahvelerde insanlarla oturur sohbet ederim, çay ocaklarında sohbetler eder, imkan buldukça cami cemaat takılırım, cumacılardan sayılırım biraz da öyle desek de olur gibi, Ben yaşadığım şehrin huzurlu olmasını istiyorum arkadaş, kendi vatandaşı ile kavga eden idareci istemiyorum oturduğu koltuk ile insanlara racon kesen insan istemiyorum, hastaneye gittiğimde MR için Çaycuma'ya, kardiyoloji için Ereğli’ye, yoğun bakım için Zonguldak, Bartın, Ereğli, Çaycuma'ya gitmek istemiyorum. Ben bu şehirde yaşıyorum spor yapmak ve yaptığım sporda yükselmek adına emek sarf etmek istiyorum, hadi tiyatro yok bari sinema olsun istiyorum hadi sinema yok bari ekonomik bir oturma alanı dinlenme alanı istiyorum, hiçbir sokak köpeğini sokakta engelli görmek istemiyorum, kedileri sokakta tekmeleyen gençler ile karşılaşmak istemiyorum, Devrek'te görmediğimiz ahlaksızlıkların yaşanmasını istemiyorum, Devrekli olmanın ayrıcalığını yaşamak istiyorum, sokakta düşmanlık veya menfaat için yan yana gelen insanların çözümsüzlüklerinde kalmak istemiyorum, Gerçek ihtiyaç sahiplerini ‘bizden değil’ diyerek ötelenmesini istemiyorum,15 yaşında genç orta okul çağındaki kızımı okul önünde öldürüldüğümde oh olsun diyenlerden değil hesap sorup arkasını bırakmayanlardan olmak istiyorum, imkansızlık içinde kalan zorluk ile karşılaşmış genç kızlarımızdan fantezi isteyenlere dur demek istiyorum, sapıklar ile aynı şehrin içinde olmak aynı ortamı solumak istemiyorum, Maddiyatsızlıktan ev kirasını ödeyemeyen ve on kat kira yaparak kiraların dengesizce yükselmesini istemiyorum, binlerce boş dairenin olduğu bir şehirde yaşadığımız halde boş daire bulamayan kiracılar olmak istemiyorum, ben bu şehre sahip çıkmak için ifade ediyorum kimsenin düşünmediklerini düşünüyor ve her gün ruhumla bunlar ile çarpışıyorum, elimden gelen ne ise yapıyorum süper kahramanda değilim, bu şehirde yaşıyorsam yaşanır bir şehir için çapa sarf eden bir insanım, ben güzel olan her konun altına imza atıyorum ama sahte hizmetlere de durun diyorum, ben kişisel değil toplumsal menfaatlere bakıyorum. Sen konuşmadığın için ben yazıyorum, sen sustuğun için ben yazıyorum, sen sahip çıkmadığın için ben sahip çıkıyorum, âmâ şunu kimse unutmasın yalnız ’da olsam ben Devrek'in yaşanır bir Devrek olması için kellemi ortaya koyuyorum. İpten kopuktan korkmuyorum, benim cesaretimi benim yüreğimi test edemezler beni test etmek isteyen bedel öder.
