KÖMÜRE GİDEN DEMİR YOLUNDA EMEK VEREN BİR AİLENİN TRAJİK YAŞAM ÖYKÜSÜ
Gazeteci Orhan Akyüz’ün haberine göre,
emeğin başkenti kömür kent olarak bilinen Zonguldak’ın şehir merkezindeki tanınmış köklü esnaflardan İbrahim Başçı’nın, kömüre giden demir yolunda emek veren bir ailenin trajik yaşam öyküsünü anlattığı sosyal medya hesabındaki paylaşımı şöyle:
“13 Aralık 1925 tarihinde ‘Ankara-Ereğli demir yolu hattı kanunu’ kabul edildi. Bu hat, ‘Kömüre Giden Demir Yolu’ idi (1314 sayılı kanun). Ankara-Sivas demir yolu hattında bulunan ırmak yerleşkesinden ayrılarak Zonguldak’a ulaşacak bu hattın inşa edilmesi, Genç Cumhuriyet’in kalkınma hedeflerinden biriydi.
ABDULLAH TİRYAKİ VE EŞİNİN HAZİN SONU
Irmak-Çankırı hattı 23 Nisan 1931’de tamamlanarak açıldı, 3 bin 444 metreyle en uzun demir yolu tüneli olan Batıbeli Tüneli, bu hat üzerinde yer almaktaydı. Tüneli en ilginç kılan özelliklerinden biri, her iki tarafından rampa çıkılması ve tam orta noktasından her iki uçunun da görülebilmesiydi. 1930 senesinde inşasına başlanan Batıbeli Tüneli’nin inşaat projesini, Abdullah Tiryaki üstlendi. Abdullah Tiryaki ve karısı Behice hanım, inşaat devam ettiği sürece Çankırı’da yaşadılar. O günün yoksul bozkır kasabası Çankırı’da ilk tenis kortu Abdullah Tiryaki’nin gayretleri ile açıldı ve spor kulüplerine hizmetlerde bulundu.
Abdullah Tiryaki ve eşi Behice Tiryaki, Çankırı-Çerkeş arasında bindikleri oto drezinin (demir yolu kontrol aracı) bir tren katarıyla çarpışması sonucu yaşamlarını yitirdi.”
