Dünya’dan yaklaşık 2.600 ışıkyılı uzaklıkta ve ölmekte olan bir yıldızın kalıntılarından doğan Halka Bulutsusu, Güneş bir gün öldüğünde nasıl görünebileceğine dair fikir veriyor.
Messier 57 olarak da bilinen gezegenimsi bulutsu, farklı yapısını ve canlı renklerini, yıldız malzemesinin dışarı atılmasından alıyor.
Tıpkı havai fişekler gibi, bulutsudaki farklı kimyasal elementler de belirli renklerde ışık yayar. Bu renkli nesneler olarak görülür ve gökbilimcilerin bu nesnelerin kimyasal evrimini ayrıntılı olarak incelemelerine olanak tanır.
Yeni JWST görüntülerinin uzmanlara, Halka Bulutsusu’nu şekillendiren karmaşık süreçleri incelemek ve anlamak için benzersiz bir fırsat vermesi umut ediliyor.
Çalgı takımyıldızında yer alan bu bulutsu, yıldız gözlemcileri arasında oldukça popüler çünkü küçük bir teleskop bile Halka Bulutsusu’nun ona adını veren parıldayan gazdan oluşan renkli yapısını ortaya çıkarabiliyor.
ARAŞTIRMACILAR HEYECANLI
Manchester Üniversitesi’nde astrofizik profesörü olan Albert Zijlstra da, “Görüntülerdeki ayrıntılar, daha önce gördüğümüzden daha iyi. Gezegenimsi bulutsuların güzel olduğunu her zaman biliyorduk. Şimdi gördüğümüz şey muhteşem.” dedi.
JWST Halka Nebula Projesi’nin baş bilim insanı Dr. Mike Barlow da, “James Webb Uzay Teleskobu bize Halka Bulutsusu’nun daha önce hiç görmediğimiz olağanüstü bir görüntüsünü sağladı.”
“Bir yıldızın yaşamının son bölümlerine tanık oluyoruz, tabiri caizse Güneş’in uzak geleceğinin bir önizlemesi ve JWST’nin gözlemleri, bu hayranlık uyandıran kozmik olayları anlamak için yeni bir pencere açtı.”
“Gezegenimsi bulutsuların nasıl oluştuğunu ve geliştiğini incelemek için Halka Bulutsusu’nu laboratuvarımız olarak kullanabiliriz.” dedi.
