Davut Güloğlu'nun "Ne oldu sana. Ne oldi böyle, Nerde o eski taş fırın erkeği. Bir anda oldun light erkeği
Ne oldu sana. Ne oldi böyle. şarkısını günümüze uyarlayayım dedim.
Eskiden Zonguldak, "Küçük Almanya" olarak nitelendiriliyordu. Her semtinde açık hava sinemaları, her semtinde kültür kokan sinema salonları vardı. Birbirinden nefis filmleri izlemek için sinemaya giderken dahi düğüne gider gibi giyinen bayanlar, damat gibi giyinip film izleyen beyler...
Ne oldu size, ne oldu böyle?
Belediye sinemasına gelen yabancı filmler için haftayı iple çeken sinemaseverler, Genel Maden İşçileri Sendikası salonuna ya da Atatürk Kültür Merkezi (AKM)'ne gelecek olan tiyatroyu izlemek için günler öncesinden biletini alan tiyatroseverler, şimdi gazete bile okumaktan aciz olmuş...
Ne oldu size, ne oldu böyle?
Birçok gelişmiş şehirde bile olmayan trafik lambaları önünde yeşil yanıncaya kadar bekleyen, şimdi ise kırmızı yanarken umursamadan geçen Zonguldaklılar;
Ne oldu size, ne oldu böyle?
Sokakta tanımadığı bir büyüğünün yanından geçerken elindeki sigarayı saklayan nesil, yerini on, bilemediniz on beş yaşındaki gençlere bırakmış. Onların da ağzında püfür püfür sigara, ne saygı ne sevgi kalmış...
Ne oldu size, ne oldu böyle?
Eskiden komşusunu gözeten taş fırın erkeği, şimdi olmuş light erkeği.
Ne oldu size, ne oldu böyle?