Epey zamandır naçizane siyasetin içindeyim. Pek etkili ve yetkili konumlarda olmasam da ben de bir halkım ve her ne kadar bu partide siyaset yapsam da sokaktaki bir vatandaş gibi olayları olayların merkezine uzaktan bakarak irdelemek daha kolay ve çözüm odaklı oluyor.
Defalarca yazdım ve söyledim: Zonguldak’ta sadece CHP de değil diğer tüm STK’larda durum hep aynıdır, birileri dümeni eline geçirdimi bir daha bırakmaz ve “ben bırakırsam bu sistem batar” mantığıyla işlerini monopol olarak yürütürler, bilmezler ki mezarlıklarda yatanların birçoğu; “ben ölürsem bu sistem biter” diyenlerle dolu…
Bazen yazıya başlarken kestirme sonuca gideyim diyorum ama başlayınca öyle olmuyor çünkü sorun çok ve karmaşık, tek telle çözülmüyor.
İçeriğini bilmiyorum, ne Ozan Demirtaş ’ile görüştüm, ne de Osman beyle, zaten haddime de değil ben kendimi hakim ve savcı yerine koyup kimseyi yargılayamam ama ortada bir saldırı var ve her iki tarafta bir kesimi temsil ettiklerinden yapılan eyleme sessiz kalamayız ve tepki vermeliyiz, vermeliyiz ama ortalığı yakıp-yıkmanın da bir alemi yok, yapılanlar her ne kadar etik değilse selden kütük kapmaya çalışmak ta etik değil. Diyelim ki Osman Bey bir anlık öfkesine hâkim olamadı, sevgili Ozan kardeşimizde yangına körükle gitti ve bu olay meydana geldi, eğer selden kütük derdinde değilsek her iki tarafı da dinler bir orta yol bulunur yapılan terbiyesizlikler tatlıya bağlanır ve herkes hedefine yürür, yok biz üçüncü şahıslar bu olumsuz durumdan çıkar sağlamaya çalışıyorsak durum değişir. Bu yöntemler yıllardır hep aynı taktikle yapıldığından karşı taraf da CHP hakkında konuşmaya başladığında ilk sözü: “Ey Cehape” diye başlıyor ki bu da halk arasında epey bir prim yapıyor. Bunda tek suçu yine kendimizde aramalıyız, “küçük olsun da benim olsun” cular sağduyu ile hareket etmezlerse, bulunmaz hint kumaşı olmadıklarını anlayamazlarsa, ben gidersem bu parti çöker gibi bir çürük zihniyetten kendilerini kurtarmazlarsa ülke genelinde kazanılmış başarıyı kendi ellerimizle ters çevirmiş oluruz.
Seçimlerin arifesi ve hemen sonrasında ortaya çıkan ve kendilerini yılların CHP”lisi diye lanse ederek fasulye gibi nimetten sayanlar lütfen kıçının üzerine oturmayı denesinler, aksi halde bu halk denerse oturacak kıçları da olmayabilir.