Bu çalışmada Farabi, kentlerde yaşayan insanların mutlu olmaları için nelere dikkat etmesi gerektiği, erdemli toplumun yöneticisinin özellikleri, cahil ve sapkınlık içerisinde olan şehir halkının özellikleri üzerinde durmuştur.
Farabi’nin bu çalışması ütopik bir yaklaşım olarak görülse de erdemli toplumları (şehirleri) sayarken toplumsallaşma, yardımlaşma ve adaleti merkeze almış olması bu eseri günümüz kent yönetiminde de başvurulabilecek kaynaklar arasına katmaktadır.
Farabi’ye göre; Her insan varlığını sürdürme ve yetkinliklerinin en üstüne ulaşma hususunda birçok şeye muhtaç bir tabiata sahip kılınmıştır. Bu nedenle her bir insan bir diğerine ihtiyaç duyar.
En üstün iyilik ve mükemmelliğe ancak şehirlerde ulaşılabilir değerlendirmesi, Gerçek anlamda iyinin, seçme ve irade ile elde edilebilir. Aynı şekilde, kötülükler de ancak seçme ve iradenin ürünleridir ve şehrin insanları birtakım kötü amaçlara ulaşmak için birbirlerine yardım edebilirler yaklaşımı önemlidir. O halde insanları, kendileriyle hakiki anlamda mutluluğun elde edildiği şeyler için birbirlerine yardım etmeyi amaçladıkları bir şehir erdemli, mükemmel bir şehirdir. İnsanları mutluluğu elde etmek için birbirlerine yardım eden toplum erdemli mükemmel bir toplumdur.
Kaynaksal destek: Doç Dr. Murat SEZİK