Dünyada herkesin işine geldiği kadar hatta herkesin işine yaradığı kadar iyisin bu dünyada ve zamanımızda.
Ne Güzel Söylemiş M. AKİF ERSOY
"Aldanma insanların samimiyetine, menfaatleri gelir her şeyden önce vaat etmeseydi Allah Cenneti ona bile etmezlerdi secde"
Eskiden Uzun süredir şüphe duymuş olduğum Türkiye vatandaşlarındaki ahlaki, şahsi, vicdani, uhrevi duygularının nasıl bir anda duyarsızlaştığı idi, Sonra aklıma bir zamanlar Türkiye vatandaşlarından milyonlara eşit kan toplandı ve ABD gönderildi, teori olarak bizim kanımızla oynadılar, neden böyle düşünceye kapılıyorum öyle duyarsızlaştık öyle görmezden gelmeyen başladık ki artık anlam veremiyoruz, Bazen birine hem nefret hem de aşk dolu gözlerle bakabilirsiniz. En kötü olansa, hiçbir şey hissetmemek ya da duyarsız kalmak. Duygular değersizleşir; sevinç, öfke, mutluluk ya da hüzün birden anlamsızlaşıverir. Çoğumuz hiçbir şeyi, hatta olayları bile sorgulamadan her şeye “eyvallah” demeye başladık. Bu davranış, toplumda giderek yaygınlaşıyor. “Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın” örneğindeki gibi. Artık çevremizdeki birçok kişi bu sorunu yaşıyor. Duygular anlamını giderek yitirmiş, her şeye karşı “eyvallah” demek alışkanlık haline gelmiş. Kimse sorgulamak ya da sorgulanmak istemiyor. Günümüzde karşımızdakine hem değer vermek hem de karşılıklı verilen değerler giderek önemsizleşti. Sevmek, sevilmek neredeyse unutuldu; sevilmenin de kıymeti yok gibi. Hissizleşmek ya da duyarsızlaşmak, tam da bu durum aslında.