Ana yüreği…
Annemizi kaybettik…
Yazılacak ve söylenecek çok şey var ama ne ben tam anlatabilirim ne satırlar yeter…
“Yüreğimin yarısı gitti” desem sanırım bir nebze duygularıma tercüman olur…
7 yıl önceki diyalize girmeye başlamasıyla başlayan annemin hastalık süreci 4 yıl önce bir ayağının kesilmesiyle başka bir boyuta geçmişti…
Ağrıları ve sıkıntılarıyla yaşayan ve bir kere bile oflamayan koca çınar, o haldeyken bile hasta olan babamı, başı ağrıyan evli-barklı çocuklarını düşünürdü…
Ana yüreği işte…
O yüreği sonuna kadar 6 çocuğuna da hissettirdi…
Hatta torunlarına da…
O yüzdendir ki koca yürekli çınar, yüreğimin yarısını aldı götürdü…
En büyük tesellimiz ise hastalığı ve vefatından sonra yapılan dualar, temenniler…
Acıların paylaşıldıkça hafifleyeceğini bize hissettiren akraba, dost, tanıdıklar…
Hepiniz var olun, sağolun…
Dua eden, arayıp soran herkesten Allahü teala razı olsun…
İmtihan dünyası…
Derdi veren dermanı da veriyor…
[ilgiliMakale icerik_id="22828"]
Bunlar da ilginizi çekebilir